ಆಂಬುಲೆನ್ಸ್ ನ ಶಬ್ದದಿಂದ ರೋಗಿಗಳ ಯೋಗಕ್ಷೇಮದ ಮೇಲಾಗುವ ಪರಿಣಾಮಗಳು : ಹಾಗೂ ಪರಿಹಾರೋಪಾಯಗಳು
ಇದು ಕಳವಳಕಾರಿಯಾದ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ.ತೀವ್ರವಾಗಿ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಪೀಡಿತ ರೋಗಿಗಳ ಮೇಲೆ ಈ ರೀತಿಯ ಶಬ್ದದ ಋಣಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ವೈದ್ಯರು ಅಥವಾ ಆರೋಗ್ಯ ವೃತ್ತಿಪರರು ಏಕೆ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ? ರೋಗಿಯ ಯೋಗಕ್ಷೇಮಕ್ಕಿಂತ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಕ್ಲಿಯರೆನ್ಸ್‌ಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವ ಈ ಪ್ರಸ್ತುತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನೂ ಪುನರ್ಪರಿಶೀಲಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. . ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ರೋಗಿಗಳನ್ನು ಶಾಂತವಾಗಿರಿಸಲು ವೈದ್ಯಕೀಯ ವೃತ್ತಿಪರರು ತುಂಬಾ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಹಾಗಾಗಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೌನವು ಅತ್ಯುನ್ನತವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಹಾಗಾದರೆ ರೋಗಿಯನ್ನು ಸಾಗಿಸುವಾಗ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಕಾಳಜಿ ಏಕೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ? ಯೋಚಿಸಿ?
ರೋಗಿಗಳ ಮೇಲೆ ಈ ಶಬ್ದದ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಆರೋಗ್ಯ ತಜ್ಞರು ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಪರ್ಯಾಯ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಬೇಕಾಗಿರುವ ಸಮಯವಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸುಲಭ ಪರಿಹಾರವೆಂದರೆ ನಿಶ್ಯಬ್ದ ಸೈರನ್‌ಗಳು ಅಥವಾ ಸಮಯೋಚಿತವಾದ ಸೈರನ್‌ಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಮಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ, ಅದು ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ತೊಂದರೆ ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಇತರರನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಸಲಹೆ ಎಂದರೆ ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್‌ನೊಳಗೆ ಧ್ವನಿ ನಿರೋಧಕವನ್ನು ಬಳಸುವುದು, ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್ ದಟ್ಟಣೆಯ ಮೂಲಕ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಮಾತ್ರ ರೋಗಿಯನ್ನು ಶಬ್ದದಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಇದು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
*ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್ ಸೇವೆಗಳ ಲಭ್ಯತೆ**
ಶಬ್ದದ ಬಗೆಗಿನ ಕಾಳಜಿಯ ಜೊತೆಗೆ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್ ಸೇವೆಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಮತ್ತೊಂದು ಮಹತ್ವದ ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂದರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಂತಹ ನಗರ ಕೇಂದ್ರಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತುರ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸೇವೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಂತಹ ಸೌಲಭ್ಯಗಳ ಕೊರತೆಯಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಕೇವಲ 25 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಸೋಮನಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಡೆದ ಘಟನೆಯು ಈ ಸವಾಲನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ತುರ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಆರೈಕೆಯ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ರೋಗಿಯು ಒಂದು ಗಂಟೆಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಕಾಯಬೇಕಾಯಿತು
ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್‌ಗಳು ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ಗಂಭೀರ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದ್ದು, ತಕ್ಷಣ ಈ ವಿಷಯದ ಕಡೆಗೆ ಗಮನಹರಿಸಬೇಕು. ಅವರ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತುರ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸೇವೆಗಳು ಲಭ್ಯವಿರುವಂತೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಗಳ ಕೊರತೆ ಎಂದರೆ ತುರ್ತು ಆರೈಕೆಯ ಸೌಲಭ್ಯಗಳು,ಇವು ಅಗತ್ಯವಿರುವ ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಅನಗತ್ಯ ವಿಳಂಬಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ, ಇದು ಜೀವ ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಿದೆ. ಈ ಹಿಂದುಳಿದ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಲು ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡುವುದು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿದೆ.
ಒಂದು ಸಂಭವನೀಯ ಪರಿಹಾರವೆಂದರೆ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ಥಳೀಯ ತುರ್ತು ಸೇವಾ ತಂಡಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವುದು,ಜೊತೆಗೆ ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್‌ಗಳು ತ್ವರಿತವಾಗಿ ರೋಗಿಗಳನ್ನು ತಲುಪಲೂ ಈ ತಂಡಗಳನ್ನು ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಇರಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ, ತುರ್ತು ಕರೆ ಕೇಂದ್ರಗಳು ಮತ್ತು GPS ಟ್ರ್ಯಾಕಿಂಗ್‌ನಂತಹ ಸಂವಹನ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯದಲ್ಲಿನ ಸುಧಾರಣೆಗಳು ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್ ರವಾನೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸುಗಮಗೊಳಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ರೋಗಿಗಳು ಸಮಯೋಚಿತ ಆರೈಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲೂ ಇದು ಸಹಕರಿಸುತ್ತದೆ.
ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್ ಸೈರನ್‌ಗಳು ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೆರವುಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ತುರ್ತುಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ನಿರ್ಣಾಯಕವಾಗಿದ್ದರೂ, ಈಗಾಗಲೇ ಗಂಭೀರ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ರೋಗಿಗಳ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ಶಬ್ದದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಹಾಗಾಗಿ ವೈದ್ಯಕೀಯ ವೃತ್ತಿಪರರು, ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಾರಿಗೆ ಏಜೆನ್ಸಿಗಳು ಈ ಅಡಚಣೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಸಾರಿಗೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ರೋಗಿ-ಸ್ನೇಹಿ ಅನುಭವವನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಪರ್ಯಾಯ ಯೋಚನೆಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್ ಸೇವೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಸುಸಜ್ಜಿತವಾಗಿವೆ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ರೋಗಿಗಳು, ಅವರು ಎಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂಬುದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ, ಅವರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಅಗತ್ಯವಿರುವಾಗ ತ್ವರಿತ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಆರೈಕೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸಬೇಕು. ಈ ಎರಡೂ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವುದರಿಂದ ತುರ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಆರೈಕೆಯ ಒಟ್ಟಾರೆ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ರೋಗಿಗಳ ಯೋಗಕ್ಷೇಮಕ್ಕೆ ಪ್ರಥಮ ಆದ್ಯತೆಯನ್ನೂ ನೀಡಬಹುದಾಗಿದೆ.
ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸಿ,ಪರಿಹಾರಗಳ ಕಡೆಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ಹರಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ ವಿನಂತಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.
ಸಿ ಎ ಡಾ.ವಿಷ್ಣುಭರತ್ ಅಲಂಪಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು,ಆಚಾರ್ಯ ಪಾಠ ಶಾಲ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆ.ನ.ರ.ಕಾಲೊನಿ, ಬೆಂಗಳೂರು.
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ